Na poziomce pod górkę, czyli jednodniowa wycieczka w Andy

Pokaż san juan de lanca na większej mapie

Ekspedycja ciągle trwa!

Hej.

Jest marzec 2009, a ja znowu jestem w Peru. W miedzyczasie siedziałem w Polsce - poza kilkoma małymi wypadami (Berlin, Praga) nie działo się nic ciekawego. Aż do lutego... kiedy to wsiedlismy (ja i Fiorella) w samolot i po kiku przesiadkach (i kilkudziesięciu godzinach lotu) znależliśmy się w Ameryce Południowej. To już mój trzeci raz tutaj.

Blog pierwotnie miał ograniczać się do opisu zeszorocznych ekspedycji: mojej w Andy i Radka na Bałkany. Z Radka pomysłu nic nie wyszło (pojechał w końcu gdzieś w Karpaty), a mój andyjska przygoda okazała się być raczej kikudniowym wypadem (niemniej ekscytującym). W związku z tym, przynajmniej na razie wykorzystam "Ekspedycje 2008" dla dokumentowania moich bieżących podróżniczych aktywności.

Peru jest dla mnie nadal wielką zagadką; praktycznie codziennie spotyka mnie coś, co budzi we mnie żywe emocje (najczęściej zdziwienie, bo kutura jest tak odmienna od europejskiej). Zapraszam do wspólnego odkrywania Kraju Inków.

Bałkany

Jeszcze do niedawna wcale nie widziałem czy uda mi się gdzieś wyjechać w tym roku. Zeszłoroczna wyprawa przez USA okazała się bardzo kosztowna, po powrocie na wyciagu z mojego konta widniało całe 50 zł. Nie miałem też pracy i dodatkowo musiałem zapłacić wcale nie małą sumę na studia. Szybko po powrocie znalazłem zajęcie i mozolnie zacząłem odbijać się od dna finansowego. Po paru miesiącach sytuacja przedstawiała sie na tyle dobrze, że zacząłem i

Zawsze fascynowały mnie Bałkany. Bogactwo kulturowe, róźnorodność etniczna, ciągłe napięcia, a przy tym piekne krajobrazy i niezłe wino. W końcu zaplanowałem trasę i wyznaczyłem najbardziej prawdopodobny termin wyjazdu z Warszawy - 12 września.


Wyświetl większą mapę

Wypad w peruwiańskie Andy

Wyświetl większą mapę

Introdukcja: Poziomka odnaleziona!

Uwaga, uwaga! Niemal rok od zagubienia, a pół roku od otrzymania listu z informacją o odnalezieniu... jest! Mój zielony ActionBent. Jeden z trzech rowerów zgubionych przez amerykańskiego przewoźnika w listopadzie 2007 roku. Odebrałem go z dworca autobusowego w NYC, manhattańskiego Port Authority Bus Terminal. W listopadzie zeszłego, tuż po powrocie z San Diego, bylismy częstymi gośćmi tego miejsca. Łudzeni obietnicami rychłego zlokalizowania i dostarczenia nam naszych ukochanych pojazdów, przez tydzień, z samego rana wędrowalismy na 625 8th Avenue...

Nic więc dziwnego, że w dniu mojego wylotu z Warszawy czułem lekki dreszcz emocji na myśl o wizycie w TYM miejscu. Miałem tylko parę godzin na odbiór zguby - samolot z Pragi był na miejscu rano, natomiast wieczorem miałem kolejny lot - do Limy, celu mojej podróży.

Swój pobyt w Wielkim Jabłku rozpocząłem od odstawienia poznanej w samolocie przemiłej Łotyszki Agnes w okolice lotniska La Guardia. Po drodzę pozdrawiało mnie mnóstwo osób, domyślam się, że Peruwiańczyków (miałem na sobie t-shirt z napisem w jęz. hiszpańskim "kocham Peru").

Po pożegnaniu towarzyszki podróży nie pozostało mi nic wiecej, jak wsiąść do pociągu linii D docierającej wprost pod nowojorski dworzec. Tak też uczyniłem. Na miejscu nie miałem problemu z odnalezieniem hali bagażowej Greyhounda. Po wręczeniu pracownikowi listu z marca 2008, oznajmiającego odnalezienie pudła z moim bajkiem, odczekalem 5 minut i... pojawił się! Nietypowe, z trudem znalezione w San Diego pudło po jakichś zabawkach Fisher-Price z całą pewnością kryło mojego pozioma. No, nie do konca krylo, bowiem z dziury w bocznej ściance pudła wystawała zielona rura - część ramy. Handtruck podjechał bliżej, chwycilem karton, rozerwałem... - w końcu jest!!! Byłem ogromnie szczęśliwy. Rower nie nosił śladów żadnych dodatkowyh uszkodzeń; za to ciągle pokryty byl warstwą kurzu z bezdroży pogranicza amerykańsko-meksykańskiego (blog naszego zeszłorocznego projektu: http://www.ekspedycja2007.blogspot.com)! Podpisałem protokół odbioru bagażu i oczywiście spytałem o dwa pozastałe nasze pojazdy. Afroamerykański pracownik stwierdził, że "to nie leży w jego kompetencjach" i kazał mi czekać na swojego kolegę. Po chwili gdzieś sobie poszedł. Jak zwykle całkowity brak kompetencji, czy nawet elemenarnego szacunku dla klienta. Przez 20 minut nikt, dosłownie NIKT nie pojawił się w hali. Ponieważ czas mnie naglił, a chcialem jeszcze odwiedzić moich przyjaciół, machnąłem ręką, okleiłem pudło ducktapem i ruszyłem w kierunku dwudziestejdziewiątej...

Nazajutrz byłem już na innym kontynencie, na innej półkuli; Fiorella, ja, moja poziomka i chaos peruwiańskiej stolicy... Zapraszam na Ekspedycję 2008, gdzie możecie poczytać więcej o moim pobycie w Peru oraz wyprawie Radka na Bałkany.

Na każdym zebraniu jest taka sytuacja, że ktoś musi zacząć pierwszy

Grzesiek bierze ślub w Peru. Ja jadę eksplorować Bałkany rowerowo. Po wspólnej rozmowie postanowiliśmy więc pisać wspólnego bloga.

Miłego czytania !